GÜNEŞİN TERAZİSİ

Geceyle gündüz,

Aynı terazide buluşur!

Ne biri fazla, ne biri eksik;

Işıkla gölge yan yana durur sessizce…

Birinin gölgesi ötekini örtmez,

Bir damla karanlık eksilmez ışıktan.

Bir kıvılcım ışık küçümsemez geceyi.

Gök bize hatırlatır her yıl:

Eşitlik aslında ne kadar basit!

Ne gece üstündür gündüze,

Ne gündüz üstündür geceye..!

Gökyüzü adaletin defterini açar

Ve görünmeyen kalemiyle yazar:

“Eşitlik, varlığın en eski şarkısıdır.

Adalet, gök kubbenin en eski yasası.”

Peki ya insan?

Aslı bir:

etten, kemikten, deriden.

Ayrı olsa da :

Tenin rengi,

Dilin melodisi,

Yolunun yörüngesi…

Aynı gökyüzünün altında,

Aynı sabaha uyanır insan.

Aynı yıldızlara bakar,

Aynı yağmurda ıslanır,

Aynı karda donar farkına varmadan.

Diller farklı konuşsa da,

Adımlar ayrı yönlere düşse de

Umutlar aynı güneşin doğusunda eşitlenir!

 

Ve ekinoks yılda iki kez

İnsanoğlunun yüreğine fısıldar:

Adalet, göğün kalbine yazılıdır.

Güneş herkese aynı sabahla gülümser.

Her ruh, geceyle gündüz kadar değerlidir.

İnsan bunu bir bilse,

Bir idrak edebilse …

Umuda doğacak güneş

Karanlığı yırtarak

Yeniden yükselecek kardeşlik!

 

@yasemin-ocak

@susmayansiir

Yazan	Yasemin Ocak
Okunma Sayısı	74
Kelime Sayısı	160
🕐 Tahmini Okuma Süresi	1 dakika
Kaynak / Alıntı	Özgün